thanks sa lahat ng bumibisita sa blog ko at sa bagong follower ko... nakakahiya itong post na to kasi puro kalaswaan hahaha ... sorry di bale matatpos na ito isang chapter na lang hahaha
francis: (nakangiti) small world!
ako: yeah small world talga.
francis: tinablan ka no?
ako: huh? oi hindi ah
francis: (kinuha ang aking kamay pinakapa ang kanyang harapan) ako oh tinblan nakakahiya nga tumayo kanina eh... kasi ikaw ewan nung nakita kita naalala ko ung...
ako: (pinutol ko ang sasabihin nya at inaalis ang aking kamay) anu ka ba! ang libog mo po!
francis: secret lang to ah
ako: oo nmn besides kilala ka ng tito ko naku patay ako..
francis: kabado ka no bka sabihin ko? hindi ko din nmn gagawin un relax... kanina ka pa hindi mapakali eh
ako: ang libog libog mo kasi! utot..
francis: anung ako! pero alam mo exciting pla to ung tipong nagtatago...
ako: neknek mo! sya sige balik na ako mahuli pa tayo ng jen na yun...
francis: sandali pasok ka muna d2 sabay kuha ulit na aking kamay...
ako: anu ka ba bawi ko ng kamay ko nasa bahay tayo ni tito.. mukha nito!
francis: baka pede nmn
ako: asar to!... magalinging manghuli si jen no...
francis: type yata ako...
ako: obvious po!sabay talikod...
pagbalik sa dining, patapos na ang lahat, marami silang pinag-uusapan. nakabalik na rin si francis, sa ilalim ng mesa lihim na nag-uusap aming mga binti at pasulyap-sulyap sa isa't isa.
tito: panu simulan na ang inuman! para makarami
tita: hinay-hinay may pasok pa kayo bukas
tito: im the boss remember? (ang yabang talga)
mama: sus mukhang hindi na kayo papasok.
tito: jan sumama ka sa amin.
ako: ho? cge po pero gusto ko magpahinga nang maaga to
tito: bukas ka na bumawi
mama: wag masyado lasingin ine... hindi sanay...
nung una sosyalin ang inumin( black label) nang lumaon beer na lng mejo may tama na ang lahat.ma ingay. nakauwi na si mama, naiwan ako. halos magkasunod naman dumating si kuya eric at ang aking kapatid.
kuya: aba'y nadito ka pala hindi ka man lng nagparamdam, may kasama ka bang chicks? (patungkol sa mga kaibigan kong babae)
ton: kanina payan nandito
ako: anung bago sayo kuya?
kuya: wala. ikaw kamusta ka dun sa manila marami na bng boys?
ako: anu ka ba?!
kuya: sus eto nmn hindi na bago un natural lng sa katulad mo
ako: kahit maglandi ako walang papatol sa katulad kong pangit at mahirap hahah
kuya: hahaha bkit kasi hindi na lang babae ang gustuhin mo?
ako: para ano magaya sayo babaero?
kuya: may kasama ka bng kaklase bago?dalhin mo naman d2 ako bahala igagala ko.
ako: iyon eh kaya naman pala naku waga na last time may pinapunta ako dito mukha kang tanga
maamong tupa papogi points ka. buti na lang nabalaan ko.
kuya: ang hina ko tlga sayo insan
ako: magseryoso ka na kasi at isa ka pa! tukoy ko sa kapatid ko.
ton: oh bakit ako anung problema mo
ako: buong araw ka wala sa bahay sabi ni mama, bukas sa bahay ka lang
ton: epal to!
ako: sumasagot ka pa
ton: baka gusto mo sabihin ko kay mama kung anu nakita ko kagabi
kinabahan ako. lumingon sa kinaroroona nila tito, nahuli kong nakatingin si francis
kuya: hulaan ko lalaki no? tandaan mo wag magpapahuli at magpapakita ng kalokohan malalagot ka
ton: yun nga eh
ako: shut up!
ton: ok!ok! sarcastic na sagot sabay tayo
ako: sa bahay ka lang bukas!
ton: oo na!
tito: pumarito nga kayo!
kuya: cge pa sandali lng... anu kaya mo pa baling nito sa akin
ako: hilo na ako magpapaalam na ko... tito uuwi na ako hindi ko na kaya may tama na rin eh. sama ko
tito: sya sige ikaw ton?
ton: uuwi na rin ako tito hatid ko na to hindi na ata kaya umuwi
tito: sya sya sige eric hatid mo lng sila
ako: sige po mauuna na po kami.
hindi ko nanilingon si francis. malapit na kami sa bahay nangtumunog ang aing cellphone... si francis nagtxt. nagtatanong kung kelan kami ulit magkikita (aba nakapagtxt pa ang loko kahit lasing hahaha). hindi na ako sumagot pa, umuwi ako ng manila na walang komunikasyon sa kanya, mabuti na rin yun mahirap na patuloy syang magkakasala sa magiging asawa nya.
akala ko hindi na mauulit ang aming pinagsaluhan at tuluyan na akong nakalimutan ni francis ngunit makaraan lamng ng tatlong linggo... tumawag sya...nasa manila daw sya...